به بهانه حضور در یازدهمین جشنواره جوان خوارزمی ناحیه ۴ آموزش و پرورش مشهد با بعضی از دانش آموزانی که موفق شده بودند در دوره های گذشته جشنواره مقامی کسب کنند یا طرح های برتری داشته باشند هم صحبت شدیم. تنها تفاوتشان با بقیه این بود که خیلی با نشاط بودند و برای رسیدن به هدفشان بسیار تلاش می کردند و در این راه با تمام مشکلات از جمله حمایت نشدن از طرف نهادها و سازمان های دولتی، شکست های علمی و... مقابله کرده بودند. مهناز نظام پور دانش آموز سال سوم رشته ریاضی فیزیک اولین مخترعی بود که با او به گفت و گو پرداختیم. اختراع او سیستم نمایشگر اعداد فارسی ۱۶ لامپی با استفاده از سیستم PLC بود که موفق به کسب نشان نقره ای از جشنواره انجمن مخترعان، عنوان طرح برتر جشنواره هفته علم و گرفتن تاییدیه از پارک علم و فناوری خراسان و مرکز کنترل ترافیک شده بود. این مبتکر جوان گفت: با توجه به تاییدیه ای که از مرکز کنترل ترافیک گرفته ام در صورت حمایت از این طرح برای شمارنده 4راه ها می توان استفاده کرد. نظام پور ادامه داد: برای این طرح ۲ میلیون تومان هزینه کرده ام و کار آن نیز از سال ۸۵ شروع شد و در سال ۸۷ به پایان رسید اما بعد از آن نیز تغییراتی در آن انجام شد. این مخترع گفت: برای انجام مراحل مختلف این طرح، هیچ کمکی به من نشده است و تمام هزینه ها شخصی بوده و کار را نیز خودم انجام داده ام. این مبتکر بعضی مشکلات را بر سر راه جوانان مخترع همکاری نکردن سازمان ها، افزایش ۱۰ برابری هزینه ثبت اختراع، نبودن مراکز ثبت اختراع در شهرستان ها و نیاز به حضور در تهران برای انجام این کار بیان کرد. لیدا حسن زاده، سارا مس فروش و رضیه اخلاقی گروهی دیگر از دانش آموزان بودند که موفق به اختراع سطح شیب دار کنترل شده هوشمند با دقت اندازه گیری بالا شده اند. این دانش آموزان که در مقطع سوم دبیرستان رشته ریاضی فیزیک تحصیل می کنند انگیزه خود را برای اختراع این سیستم این گونه بیان کردند: سال گذشته روی مقاله ای برای کنفرانس فیزیک کار می کردیم و در مراحل کار با سطح شیب دار مشکل داشتیم و از آن جا بود که به این فکر افتادیم که سطح شیب دار را با دقت بالا بسازیم. این مخترعان جوان در مورد طرح خود گفتند: این سطح شیب دار دارای دقت اندازه گیری بالا درحد ۱/۰ درجه است و می تواند در آزمایشگاه های مدارس، دانشگاه ها و پژوهش سراها استفاده شود. این طرح از ۳ قسمت الکترونیکی، مکانیکی و فیزیکی تشکیل شده است و صفحه آن نیز قابلیت تعویض دارد و می توان به جای صفحه  فلزی با توجه به نیاز از صفحات شیشه ای و... نیز استفاده کرد. از قابلیت های دیگر این دستگاه نیز می توان به این نکته اشاره کرد که با دادن زاویه مورد نظر سیستم محاسباتی را انجام می دهد و اطلاعاتی را از جمله نسبت های مثلثاتی، شتاب و... به دست می آورد و در اختیار کاربر قرار می دهد. به گفته این دانش آموزان هزینه ساخت این دستگاه ۶۰ هزار تومان بوده است. این مبتکران جوان طرح های دیگری را از جمله هشداردهنده قفل، کفش ماساژور و... نیز داشته اند که در گذشته ثبت شده و موفق به کسب مقام برتر شهرستان و رتبه برتر استان شده اند. آن ها نیز ضمن انتقاد از شرایط حمایتی از مخترعان و مبتکران جوان گفتند: هیچ حمایتی نشدیم، حتی به پارک علم و فناوری و جاهای دیگر نیز مراجعه کردیم و ایده مان را برایشان شرح دادیم ولی با گذشت چند ماه خبری نشد و ما نیز خودمان کار را انجام دادیم. علی رواقی و علیرضا اخوان ثالث دو دانش آموز دیگری بودند که با همکاری یکدیگر ۲ طرح را با عنوان درمان دندان های حساس با استفاده از نانوذرات طلا و رفع عیوب چشم با استفاده از نانوبلور را به جشنواره آورده بودند. این دانش آموزان مبتکر درباره طرح اول خود گفتند قطر و تعداد لوله های روی دندان های حساس ۳ برابر دندان های معمولی است و این موضوع باعث می شود سیال های خوراکی وارد این لوله ها شود و پس از درگیر شدن با عصب در شخص احساس ناراحتی ایجاد کند. با استفاده از نانوذرات طلا با توجه به این موضوع که این ذرات کمترین واکنش پذیری را در عملیات دندان دارند می توان آن ها را با استفاده از سیالات وارد دهان کرد و با استفاده از پرتوهای باردار دفع کرد و در داخل این لوله ها قرار داد و بعد این مرحله با استفاده از تثبیت لیزری کاری کرد که دیگر از جای خود تکان نخورند و به این ترتیب مشکل بیمار رفع می شود. به گفته این دانش آموزان این طرح مورد تایید ۲ نفر از استادان دندان پزشکی قرار گرفته است. آن ها در مورد طرح اصلاح عیوب چشم با استفاده از نانوبلورها هم به خبرنگار ما گفتند: در این طرح از نانوذرات نقره استفاده می کنیم به این صورت که آن ها را داخل یک سیال قرار می دهیم و روی چشم جاری می کنیم، بعد از این که تمام سطح چشم پوشیده شد ضریب شکست نانوبلورها را با توجه به شماره عینک فرد تنظیم می کنیم و افراد عینکی می توانند به جای استفاده از عینک این کار را یک بار برای همیشه انجام دهند. این دانش آموزان که عضو باشگاه نانو بسیج دانش آموزی خراسان، اولین باشگاه نانوتکنولوژی دانش آموزی کشورند به خبرنگار خراسان گفتند: تنها حمایت صورت گرفته از ما از همین طریق بوده است و در قسمت های عملی کار که شامل انجام آزمایش  روی حیوانات و... می شود با توجه به هزینه های بالای حمایت خاصی نشدیم و تنها قول هایی داده شده که قرار است کارهایی در روزهای آینده انجام شود. نکته حائز اهمیت در این قسمت این است که این دانش آموزان از مخترعان شناخته شده اند که قبلا نیز طرح هایی را ارائه داده و موفق به کسب رتبه های برتر شده اند و با این حال از حمایت نشدن از طرف سازمان ها و نهادهای مختلف گلایه دارند. اما اگر یک دانش آموز که قصد شروع یک کار تحقیقاتی و اختراع را دارد بخواهد در این میان کار کند با توجه به مشکلات و موانع موجود مطمئنا اگر نگوییم از کار پشیمان می شود، نمی تواند کاری را در حد توان خود ارائه دهد. اما جالب است بدانید خیلی از پروژه ها و شرکت های بزرگ جهان که امروز میلیاردها دلار درآمد دارند زمانی یک پروژه دانش آموزی و دانشجویی ساده بوده اند و با حمایت هایی که از آن ها شده توانسته اند به این نقطه برسند. به عنوان مثال شرکت google یک پروژه کوچک بود که کار خود را در یک خوابگاه دانشجویی و با همکاری ۲ نفر شروع کرد و امروز به جایی رسیده که با نزدیک به ۱۲ هزار نفر کارمند درآمد سالانه خالص ۲/۱ میلیارد دلار را به دست می آورد. اما با توجه به وجود ظرفیت علمی بالای خراسان رضوی از لحاظ تعداد دانش آموز، دانشجو و دانشگاه های مختلف این نیاز به نظر می رسد که مسئولان استان با نگاهی عمیق تر به این موضوع توجه و شرایطی را فراهم کنند که جوانان و نوجوانانی که قصد شروع یک کار ابتکاری و یا یک اختراع را دارند بتوانند به راحتی و بدون قرار گرفتن در پیچ و خم های اداری از حمایت های لازم برخوردار شوند تا بتوانند به بهترین شکل طرح ها و ایده های خود را به نتیجه برسانند.