ايوان مقصوره مسجد جامع گوهرشاد حرم مطهررضوي روز گذشته ميزبان خيل کثيري از عاشقان و دل باختگان شهادت بود که در يازدهمين سالروز شهادت امير سپهبد «علي صياد شيرازي» دور هم جمع شده بودند تا با برپايي محفلي عاشقانه ياد و خاطره اين بزرگ مرد شهيد سرزمين خورشيد را گرامي دارند.به گزارش خبرنگار ما در اين مراسم که با حضور استاندار خراسان رضوي، شهردار مشهد، جمعي از مسئولان استان، نيروهاي نظامي و انتظامي، نمايندگان مجلس شوراي اسلامي و مردم شهيدپرور مشهد برگزار شد، حجت الاسلام والمسلمين راشد يزدي طي سخناني با بيان اين که اگر کسي بخواهد در دين اسلام بخشي از امور مسلمانان را برعهده گيرد، بايد ۳ شرط تخصص، مديريت و مکتبي بودن را داشته باشد تصريح کرد: شهيد صياد شيرازي اين شرايط را داشت.وي اظهار داشت: يکي از شاخص هاي ويژه شهيد صياد شيرازي اين بود که مي خواست خدمت کند و هرگز به مسائل مادي و دنيوي توجه نمي کرد.

فرهنگي گزارش حجت الاسلام راشد يزدي با بيان اين که عده زيادي از مردم به دنبال شهادت مي روند، گفت: اما صياد به آن درجه رسيده بود که شهادت به در خانه او آمد.وي در عين حال اذعان داشت: ما از اين موضوع متاسف هستيم که چرا از شخصيت هاي بزرگي هم چون صياد شيرازي محافظت به شکل مناسبي صورت نگرفت؟ نظام اسلامي براي هر يک از اين بزرگان هزينه هاي زيادي را متحمل شده است و به همين دليل بايد براي حفظ و حراست آن ها تلاش بيشتري صورت گيرد.راشد يزدي ادامه داد: اما خون پاک اين مرد از بين نرفت و خون صياد شيرازي باعث شکوفا شدن شخصيتش شد.

حجت الاسلام راشد يزدي در بخش ديگري از سخنان خود در اين مراسم با اشاره به اين که افرادي همچون صياد شيرازي، ارتش جمهوري اسلامي ايران را تشکيل داده اند ابراز داشت: در دنيا ارتشي به صحت، سلامت، بنيه و قدرت ارتش ما وجود ندارد.او با بيان اين که ارتش مستعد ما تشنه حضور روحانيت است و اين حضور روح تازه اي به ارتش مي بخشد، تصريح کرد: هر يک از سربازهاي پاي بند و معتقد ما به اندازه صدها سرباز دشمن کارايي دارد.

به همين مناسبت در گفت وگو با يکي از هم رزمان شهيد صياد شيرازي يادي از خاطرات و کمالات اين بزرگ مرد از خطه خراسان کرديم. امير«ابوالقاسم جاوداني عرفاني» يکي از ياران قديمي سپهبد شهيد صياد شيرازي است که از سال هاي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي در کنار او حضور داشته است. جاوداني درباره نحوه و سابقه آشنايي اش با شهيد صياد شيرازي به خبرنگار ما مي گويد: « از سال ۱۳۵۵ بود که با صياد آشنا شدم آن زمان من در دانشکده توپخانه ارتش تدريس مي کردم. شهيد صياد شيرازي هم بعد از بازگشت از آمريکا به عنوان استاد در هيئت آموزش رزم اين دانشکده مشغول به کار شد. از همان روزهاي اول با هم انس و الفتي پيدا کرديم. حسن اخلاق صياد من را بسيار تحت تاثير قرار مي داد و باعث مي شد روز به روز بيشتر با او مانوس شوم.»

امير جاوداني در توضيح سوابق انقلابي شهيد صياد شيرازي با اشاره به حضور «صياد» در شهر اصفهان از سال ۵۳ ابراز مي دارد: «او در  آن زمان با توجه به روحيه انقلابي و عقايد مذهبي قوي که داشت رابطه نزديکي با علما و روحانيون اصفهان از جمله حجت الاسلام و المسلمين طاهري و حجت الاسلام و المسلمين خادمي پيدا کرده بود. حدود سال ۵۶ بود که با توجه به پيش بيني هايش مبني بر پيروزي انقلاب اسلامي به فکر ايجاد يک هماهنگي با همکارانش که در لشکرها و نيروهاي ارتش در سراسر کشور فعال بودند، افتاد. او قصد داشت با اين اقدام از گسيخته شدن ارتش بعد از انقلاب جلوگيري کند. به همين دليل در سال ۵۶ و اوايل سال ۵۷ با وجود فعاليت گسترده ضداطلاعات به پادگان هاي ارتش در سراسر کشور سري زد و با عناصري که شناسايي کرده بود و من هم جزو آن ها بودم صحبت مي کرد و به بررسي وضعيت پادگان ها مي پرداخت».

او در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار ما که پرسيد: « به نظر شما چرا منافقين صياد شيرازي را براي ترور انتخاب کردند؟» با اشاره به عمليات مرصاد که در مقابله با حمله منافقين و در ماه هاي بعد از پايان جنگ تحميلي اتفاق افتاد اظهار مي دارد: «صياد در آن عمليات نقش به سزايي را ايفا کرد، من فکر مي کنم اقدامات ارزنده او در آن عمليات باعث شد تا منافقين هرگز آن خاطره تلخ را فراموش نکنند و بخواهند با اين حرکت منفور خود از شهيد صياد شيرازي انتقام بگيرند.» امير جاوداني هم چنين درباره نقش شهيد صياد شيرازي براي وحدت بين نيروهاي ارتش و سپاه در سال هاي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي مي گويد: «صياد در مجموع تفاهم و توافق خوبي با برادران سپاه داشت. او در آن سال ها خدمات زيادي در سپاه انجام داد که ساماندهي و آموزش نيروهاي سپاه از جمله آن ها بود.» اين هم رزم شهيد صياد شيرازي تصريح مي کند: نتيجه اين اقدامات براي ايجاد وحدت ميان نيروهاي ارتش و سپاه انجام عمليات هاي بزرگي همچون طريق القدس، بيت المقدس و فتح المبين بود.

«جاوداني» در بخش ديگري از اين گفت و گو شهيد صياد شيرازي را به عنوان انساني والا، پرکار و خستگي ناپذير معرفي مي کند و در توضيح اين مطلب ضمن اشاره به خاطره اي از مرداد سال ۵۹ اظهار مي دارد: در آن زمان من ۴۴ روز همراه با صياد شيرازي در مناطق عملياتي کردستان همراه بودم. نيروهاي کوموله و دموکرات تا نزديکي شهر اروميه نفوذ کرده بودند و مناطق بسياري مورد تعدي دشمن قرار گرفته بود. صياد براي مقابله با اين موضوع يک ستاد غيرسازماني تشکيل داد و من هم به عنوان افسر عمليات قرارگاه در اين ستاد مشغول شدم. در اين ۴۴ روز شاهد بودم که صياد شب ها تا ساعت يک بامداد در جلسات حضور داشت و پس از آن هم ساعت ها به عبادت، خواندن نماز شب و راز و نياز مي پرداخت و روزها هم از اوايل صبح به کار فرماندهي نيروها مشغول بود. در پايان اين ۴۴ روز با تلاش گسترده و وصف ناپذير صياد موفق شديم نيروهاي دشمن را شکست دهيم و منطقه را پاک سازي  کنيم.

او همچنين درباره روحيه ولايت پذيري شهيد صياد شيرازي با بيان اين که او ذوب در ولايت بود يادآور مي شود: بوسه زدن رهبر انقلاب بر تابوت اين شهيد بزرگوار نشان از رابطه نزديک و تبعيت صياد از ولايت بود.